چراغ ها را من خاموش می کنم

به نام بخشنده ی بزرگ

کتاب " چراغ هار ا من خاموش می کنم" در قالب رمان اجتماعی  به قلم زویا پیرزاد که به چاپ هفتادم رسید .

این کتاب یه رمان اجتماعیه که راوی زندگی یه خانواده ارمنی و ارتباطاتش با خانواده ، آشنایان ، دوستان و همسایگانشه تو سال 1340 در شهر آبادانه . راوی این داستان مادر خانواده "کلاریس" هه که برای مادر و همسری نمونه بودن تمام تلاشش رو می کنه و در طول داستان دیده می شه که آرزو ها ، خواست ها و دغدغه هاش بطور مستمر داره فدای آسایش اطرافیانش میشه و دچار روزمرگی بودن و اتفاقات هر روزه و معمولی که مدام داره تکرار میشه و هیچ توجهی نه از سوی خانواده و نه از سوی مادر و خواهر و حتی دوستانش به این موضوع نمی شه و حالا با اومدن یه همسایه جدید شاید خیلی چیزها عوض شده  ... امیل ، مردی که به همراه دختر کوچک و مادر مرموزش وارد داستان میشه . و دیده شدن خواست های کلاریس و بیدار شدن حسی که زندگی او را تکان می دهد ....

در این داستان آرتوش پدر دوقلوها و آرمن پسر خانواده هم هر کدام دغدغه های خاص خودشون رو دارن که مطرح میشه . آرتوش همسری مهربان و درون گراست که کار و فعالیت های سیاسیش وقت زیادی رو ازش گرفته و مانع توجه کافیش به همسرش می شه .آرمن پسر نوجوانی که بسیار تو دار و منزوی است و دارای روابط گرمی در خانه نیست و ماجرای عاشق شدنش در داستان فضای خوبی رو به خودش اختصاص داده . و در نهایت دوقلوها دو دختر شیرین که میشه گفت تنها فضای شاد درون خونه رو فراهم می کنن .

تو این داستان شخصیت های زیادی وارد میشن که به نظرم کمی تمرکز رو از خواننده میگیره و ذهن رو خسته می کنه و حذف ناگهانی بعضی از اونها به یکباره از داستان شاید یه تعجبی کوتاهی رو پدید بیاره. همینطور سعی شده بصورت ضمنی به آداب و رسوم و شرایط زندگی خانواده های ارمنی  اشاره بشه و همینطور به تلاشهای مردمی در واحدهای کوچک برای کسب حق رای زنان و رفع اختناق سیاسی نیز گریزی زده شده است ...

Jاز من بپرسید : اگه به منه باید بگم اگر اهل خوندن داستان و رمان هستین این کتاب برای چند شب که سرگرمتون کنه کتاب خوبیه ولی اگه دنبال یه کتابی هستین که بعد خوندنش بگین " چه جالب اینو یاد گرفتم ازش " نه به نظرم وقتتون رو تلف می کنین .....