سیاحت غرب
به نام بخشنده ی بزرگ
کتاب " سیاحت غرب " در قالب رمان مذهبی به قلم آیت الله آقانجفی قوچانی .
این کتاب در قالب یه داستان مذهبی به اتفاقات و حوادث پس از مرگ و عالم برزخ اشاره دارد . در ابتدا با عبارت " و من مردم " آغاز می شود که به این وسیله بسیار دقیق و با سرعت و جذابیت بالا خواننده را به اصل موضوع راهنمایی می کند . نثر زیبا و دلنشین که بدلیل نزدیکی اول شخص راوی به خواننده حس بودن و همراهی و درک خوب احساسات غم و شادی را با وی توام می نماید ...
در این کتاب نویسنده سعی می کند تا از لحظه وقوع مرگ تا عوالم پس از آن و زندگی در برزخ را بسته به آنچه که در این دنیا زیسته به تصویر بکشد . آیات و روایات در این کتاب به موقع نیاز وارد شده و این ارتباط بین خواننده و درک مفاهیم اعتقادی در زمینه معاد و عینیت بخشیدن به نتیجه اعمال افراد در جهان باقی را تداعی می کند . هر چند بدلیل نگارش قدیمی این کتاب بخشی هایی از آن بسیار ساده و شاید تخیلی و یا گاهاً حتی لبخند ساز (در انتهای داستان) به نظر برسد ولی در بعد کلی می تواند تا مدتی ذهن خواننده را تحت تاثیر قرار داده و لااقل تلنگری به اعتقادات معادی و باور زندگی برزخی در وی زده باشد .
Jاز من بپرسید : این کتاب در حدود 120 صفحه و مربوط به دوره پهلوی می باشد و مورد استقبال بسیاری از مردم قرار گرفته است . به نظر بعضی از کارشناسان مانند شهید مطهری و استاد فاطمی نیا این کتاب برداشتی از سیر روحی نویسنده در عوالم روحانی پس از مرگ می باشد . من دو یا سه بار این کتاب را مطالعه کردم و برام جالبه . شاید دیگه الان چندان جذاب نباشه ولی توش جملات و آیاتی هست که مرورش و یا کمی تو اون حال و هوا بودن خالی از لطف نباشه .
مثلا من هنوز گاهی شب جمعه به درختای توی حیاط نگاه می کنم و با اونایی که پیشمون نیستن و الان دارن نگاهمون می کنن و منتظرن تا دست خالی برنگردن حرف می زنم . یا هنوز وقتیایی که براشون سوره دخان می خونم و بهشون هدیه می دم خوشحالم که اون شب از حضرت زهرا هدیه میگیرن و یا سوره واقعه که مهمون سفره حضرت علی می کندشون . البته شاید دقیقا اینجور نباشه که نیس ولی از تو روایات مشابه این اجر و پاداش صدقات برای اموات اومده . یا مثلا هنوز اون جمله اول کتاب به نظرم جای تأمل داره و آدم دلش می خواد یکمی بهش فک کنه .
کتاب بدی نبود من دوسش داشتم ...